
Niedobór wapnia u dzieci – objawy i skuteczne leczenie
Dostarczenie odpowiedniej ilości tego makroskładnika ma szczególne znaczenie u dzieci, których układ kostny dopiero się formuje. Dowiedz się jakie mogą być objawy i skutki niedoboru wapnia.
Wapń na zdrowe kości i mocne zęby
Aby utrzymać organizm w pełnym zdrowiu, ważne jest dostarczanie wszystkich witamin i minerałów, w tym wapnia, który jest niezwykle istotny zwłaszcza w pierwszych miesiącach i latach życia, kiedy formuje się cały szkielet. Niedobory wapnia w tym okresie mogą doprowadzić do bardzo poważnych i nieodwracalnych wad postawy np. deformacji kręgosłupa. Wady postawy u dzieci rozwijają się bardzo szybko, nawet w ciągu kilku tygodni, a ich późniejsza korekta może być czasochłonna i nie zawsze efektywna.
Wapń pełni istotną rolę również na późniejszym etapie rozwoju. Jego długotrwałe niedobory wiążą się z próchnicą zębów, zwiększoną łamliwością kości i nieprawidłową krzepliwością krwi. Hipokalcemia, czyli zmniejszony poziom wapnia we krwi, objawia się dotkliwymi skurczami mięśni, bólami stawowymi, drętwieniem kończyn, zwolnieniem tętna, nerwicą i krwotokami z nosa. Poważne ubytki wapnia prowadzą do stanów lękowych, zaburzeń wzrostu, częstych złamań i utraty zębów.
Zapotrzebowanie na wapń u dzieci w różnym wieku
Niedobór wapnia u dzieci może powodować różne zaburzenia w zależności od wieku. Niemowlęta najbardziej go potrzebują, gdyż ich układ kostny dopiero się tworzy. Wszelkie braki witamin i minerałów mogą zagrażać nie tylko zdrowiu, ale również życiu. Na szczęście pokarm matki pokrywa wszelkie zapotrzebowanie dziecka na wapń i witaminę D, pod warunkiem, że nie brakuje ich w diecie matki nie. W przeciwnym razie kobieta karmiąca dziecko piersią powinna przyjmować suplementy, uzupełniające jej dietę w odpowiednie witaminy i makroelementy.
Dzieci w wieku od 2 do 8 lat potrzebują stosunkowo mniej wapnia w diecie, gdyż ich wzrost jest wolniejszy. Dobowe zapotrzebowanie wynosi 800 – 1 000 mg Ca. Natomiast w wieku od 9 do 17 lat, czyli w okresie dojrzewania, zapotrzebowanie na wapń znów rośnie. Organizm produkuje więcej hormonu wzrostu i hormonów płciowych, zwiększających przyswajalność wapnia i przyspieszających wzrost kości. Zapotrzebowanie na Ca dla nastolatków wynosi 1200 – 1 500 mg w ciągu doby. Niedobory mogą spowodować zahamowanie wzrostu.
Produkty bogate w wapń
Pierwiastek ten powinien być dostarczany do organizmu wraz z pożywieniem. Najwięcej jest go w nabiale – serach, jogurtach, kefirach, twarogach itp. Nie powinno się jednak przesadzać z produktami mlecznymi, dlatego warto wprowadzić do diety inne pokarmy zawierające dużo wapnia oraz witaminy D, niezbędnej do prawidłowego wchłaniania wapnia.
Przykładowe produkty nienabiałowe z dużą ilością Ca (mg/100g)
- soja, nasiona suche – 240mg
- migdały – 239mg
- natka pietruszki – 193mg
- orzechy laskowe – 186mg
- fasola biała, nasiona suche – 163mg
- słonecznik, nasiona – 131mg
- szpinak – 93mg
- szczaw – 80mg
- kapusta biała – 67mg
- orzechy arachidowe – 58mg
- brokuły – 48mg
Źródło: http://dieta.mp.pl/zasady/73823,wapn
Jak leczyć i uzupełniać niedobory wapnia?
Niewielkie ubytki Ca można z powodzeniem uzupełniać suplementami wielowitaminowymi wzbogaconymi o mikro- i makroelementy. Preparaty te można bezpiecznie włączyć do codziennej diety, jeśli nie jesteśmy pewni czy dziecko otrzymuje odpowiednią ilość wapnia wraz z pożywieniem.
Większe ubytki mogą wymagać zastosowania leków uzupełniających niedobory, a w krytycznych sytuacjach hipokalcemia wymaga hospitalizacji. W praktyce jednak takie przypadki są rzadkie i wiążą się z występowaniem chorób uniemożliwiających wchłanianie wapnia do organizmu.
Odpowiednia dieta bogata w wapń i witaminę D oraz ewentualna suplementacja preparatami witaminowymi powinna w zupełności wystarczyć, by zapewnić dziecku odpowiednią ilość tego makroelementu, wymaganego do prawidłowego rozwoju kości i funkcjonowania organizmu.