Układ odpornościowy małego organizmu nie jest jeszcze tak rozwinięty jak u dorosłego i dlatego jest bardziej podatny na różnego rodzaju infekcje. Warto poznać najczęstsze choroby wieku dziecięcego oraz ich typowe objawy, aby w przypadku ewentualnych objawów szybciej zidentyfikować przyczynę dolegliwości. Zakaźne choroby wieku dziecięcego są stosunkowo częste, szczególnie gdy maluch często spotyka się z rówieśnikami. Niektóre z nich ujawniają się już w wieku przedszkolnym, inne dopiero w okresie dojrzewania. W przypadku schorzeń wirusowych wdrażane jest wyłącznie leczenie objawowe, przy zakażeniach bakteryjnych często wskazane są antybiotyki. Jednak choroby dziecięce zawsze powinny być skonsultowane z lekarzem ze względu na potencjalne konsekwencje zdrowotne. W niektórych przypadkach brak terapii może skutkować poważnymi powikłaniami. W ramach profilaktyki trzeba systematycznie wspierać odporność dziecka.

Choroby wieku dziecięcego — przykłady

Przeziębienie i grypa

Sezonowe infekcje wirusowe nie omijają ani dorosłych, ani dzieci. I chociaż można starać im się przeciwdziałać, dbając o dostarczenie do organizmu odpowiedniej ilości witamin wzmacniających układ immunologiczny, to jednak infekcje górnych dróg oddechowych są tymi, z którymi rodzice małych dzieci muszą borykać się najczęściej. Najczęściej do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Objawami są: kaszel, podwyższona temperatura, brak apetytu, ból gardła, bóle mięśni, bóle głowy, katar i złe samopoczucie. O ile temperatura nie przekracza 37,5°C, nie ma konieczności stosowania leków zbijających gorączkę. Czasami mogą wystąpić bóle brzucha. Leczenie ma charakter objawowy. Najczęściej wystarczą domowe sposoby: herbata z malinami, bezalkoholowa nalewka z miodu, cytryny i czosnku albo gorące mleko z miodem i czosnkiem. Warto także włączyć suplementację preparatami wielowitaminowymi np. suplementem diety Sanostol, zawierającymi wszystko, czego potrzeba do wzmocnienia układu odpornościowego. U małych dzieci konieczne będzie odciąganie wydzieliny z noska, by udrożnić drogi oddechowe. W przypadku wystąpienia gorączki najlepiej stosować leki z paracetamolem, które są bezpieczne i dobrze tolerowane przez dzieci. Chociaż przeziębienie przebiega zwykle dość łagodnie, a grypa również jest dość powszechną chorobą, to jednak łagodzenie objawów i odpoczynek są ważne ze względu na możliwość wystąpienia powikłań, takich jak np. zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Infekcje przewodu pokarmowego

Problemy z żołądkiem mogą być wywołane różnorodnymi czynnikami: alergią lub nietolerancją pokarmową, ale także rotawirusami. Te bywają niebezpieczne ze względu na możliwość szybkiego odwodnienia organizmu, a w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do śmierci. Na szczęście obecnie można łatwo zaszczepić malucha przed rotawirusami. Jeżeli biegunka i wymioty nie ustępują po 3 dniach, a dziecko odmawia przyjmowania płynów lub wymiotuje zaraz po ich przyjęciu, należy zgłosić się do lekarza. Do istotnych objawów zaliczamy też ból brzucha, obniżone samopoczucie, płaczliwość.

Ospa — wirusowa choroba wieku dziecięcego

To kolejna choroba wirusowa, znana też pod nazwą ospa wietrzna lub wiatrówka. Dzieci zarażają się nią najczęściej w przedszkolu. Objawy choroby to przede wszystkim swędząca wysypka na całym ciele (pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym) i podwyższona temperatura, a klasyczny przebieg tej choroby trwa 2-3 tygodnie. Panuje moda na tzw. „ospa party”, czyli celowe zarażanie dzieci tą chorobą, by odchorowały swoje i nie musiały później jej przechodzić w dorosłości, gdy przebieg infekcji jest znacznie cięższy. Zdecydowanie odradzamy tego typu zabiegów, gdyż mogą doprowadzić do ciężkich komplikacji zdrowotnych. Leczenie ospy wietrznej polega na stosowaniu leków przeciwgorączkowych i przeciwświądowych. W łagodzeniu świądu można stosować kąpiele z nadmanganianem potasu i przecierać skórę środkami odkażającymi bez alkoholu. Przy bardzo ciężkim przebiegu ospy pediatra może zlecić leki przeciwwirusowe. Dostępne są szczepionki przeciw ospie i chociaż nie dają 100% skuteczności, znacząco łagodzą jej przebieg w razie zachorowania.

Szkarlatyna

Jest wywoływana przez kilka szczepów paciorkowców, a jej przebieg może być bardzo gwałtowny. Pojawia się gorączka 39-40°C, bóle brzucha, ból głowy i wymioty. Charakterystycznym objawem są zaczerwienione migdałki (powiększone), powiększone węzły chłonne, silny ból gardła (gardło też jest zaczerwienione). Zwykle pojawia się również wysypka na pośladkach i brzuchu, a po kilku dniach lub tygodniach, dochodzi do łuszczenia skóry, najczęściej w obrębie dłoni i stóp. Leczenie szkarlatyny odbywa się antybiotykami oraz lekami przeciwgorączkowymi np. paracetamolem, a im wcześniej zostanie wdrożone odpowiednie postępowanie, tym szybciej nastąpi powrót do zdrowia. Istotne jest, by zachować pełen cykl leczenia antybiotykowego i nie przerywać po ustąpieniu objawów.

Angina, czyli zapalenie gardła

Angina u dzieci to najczęściej choroba bakteryjna wywołana jest paciorkowcami. Dziecko skarży się wówczas na silny ból gardła. Czasami pojawia się też ból głowy, nudności, wymioty. Można zaobserwować powiększone migdałki. Anginie towarzyszy wysoka gorączka. Leczenie zwykle wymaga zastosowania antybiotyków.

Inne choroby wieku dziecięcego

Oprócz wyżej opisanych najczęstszych chorób wieku dziecięcego warto zwrócić uwagę na inne schorzenia dotykające głównie dzieci, takie jak np. odra, świnka, różyczka, krztusiec (charakterystyczny suchy kaszel), liszajec zakaźny, zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, zapalenie ślinianki przyusznej, zapalenie spojówek. W każdym przypadku najważniejsza jest szybka i dokładna diagnostyka oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jeśli Twoje dziecko gorzej się poczuje, nie panikuj i nie dzwoń od razu na pogotowie. W większości przypadków zazwyczaj kończy się na zwykłym przeziębieniu i wystarczy leczenie zwykłymi lekami przeciwgorączkowymi z paracetamolem. Obserwuj jednak, co się z nim dzieje, i jeśli zauważysz niepokojące objawy, wybierz się do pediatry. Wszelkie choroby zakaźne wieku dziecięcego wymagają bacznej obserwacji i konsultacji lekarskiej. Żadne objawy nie powinny być bagatelizowane, nawet w przypadku „zwykłego" przeziębienia.